เนื่องจากแต่โบราณนานมา คนไทยบันทึกเรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น พงศาวดาร ตำรายา โคลงกลอน ฯลฯ ลงสมุดทั้งสิ้น สมุดนี้เรียกว่า สมุดไทย ทำเป็น กระดาษจากเปลือกต้นข่อย เป็นแผ่นยาวๆ พับทางขวางทบกลับไปกลับมาคล้ายผ้าจีบ ลักษณะสมุดเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีทั้งชนิดกระดาษขาวและกระดาษดำ ดังนั้นจึงเรียก หอที่ใช้เก็บสมุดว่า ห้องสมุด ต่อมาเกิดการถ่ายทอดเทคโนโลยีการพิมพ์จากตะวันตก สิ่งที่เก็บอยู่ในห้องสมุดจึง เป็นหนังสือแทบทั้งสิ้น แต่คำที่ใช้เรียก ห้องสมุด หรือ หอสมุด ก็มิได้เปลี่ยน ตามเป็น ห้องหนังสือ หรือหอหนังสือ ซึ่งนับว่าดีแล้ว ไม่เช่นนั้นคงต้องเปลี่ยน ชื่อห้องไปเรื่อยๆ ตามวัสดุที่เก็บ อนึ่ง คำว่า ห้องสมุด พระบาทสมเด็จพระมงกุฏ เกล้าเจ้าอยู่หัวทรงบัญญัติขึ้นมาใช้ตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า Library
โรงงานกระดาษแห่งแรกของประเทศไทย ประมาณสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ราว พ.ศ.2460 ขณะนั้นกระดาษนำเข้าจากต่างประเทศ มีเข้ามาจำหน่ายน้อยและราคาแพงมาก ครั้งแรกโรงงานที่เริ่มต้นผลิตกระดาษยังคงใช้คนงานผลิตด้วยมือ คิดเฉลี่ยแล้วปี หนึ่งผลิตกระดาษได้เพียง 2.8 ตัน
การผลิตกระดาษด้วยแรงคนนี้เป็นการสิ้นเปลืองเวลาและได้ผลน้อย ดังนั้นใน ระยะต่อมา พ.ศ.2465 จึงได้เปลี่ยนเป็นการผลิตกระดาษด้วยเครื่องจักร โรง งานกระดาษแห่งแรกของประเทศไทยสร้างด้วยเงินทุนกรมแผนที่ ณ ริมฝั่ง แม่น้ำเจ้า พระยาฝั่งตะวันออก ท่าพายัพ ตำบลสามเสน จังหวัดพระนคร (กรุงเทพมหานคร)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น