*ความทุกข์+การปลง+การปล่อยวาง = ความสุข สงบ*
คนเราทุกคนต้องการความสุข เราจึงมุ่งไปหาความสุข
เป็นสูตรของคนปัจจุบัน ตั้งใจเรียนดีดี เรียนเก่งๆ
แล้วเรียนวิชาหางาน หาเงิน ได้คล่องๆ
แล้วเลือก ทำงานบริษัทดีดี ดังๆ
แล้วก็หาสิ่งอำนวยสะดวกต่างๆ ให้ชีวิต
หาบ้าน หารถ สิ่งของต่างๆ ...... สะสมวัตถุ
บางคนก็เข้ามาสู่เส้นทางหาอำนาจ เล่นการเมือง .....
แต่บางคนเริ่มสังเกตุว่า มันไม่ค่อยมีความสุข
มีแต่ ความเห็นแก่ตัวที่เพิ่มขึ้น หงุดหงิด
ขี้โมโห โกรธง่าย แถมปากเสีย ด่าคนง่าย
บางคนก็รู้ตัวว่า เหนื่อยง่าย ใจสั่น หน้าแก่เร็ว
เหนื่อยง่าย เพราะความโกรธ ทำให้เสียพลังไปมาก
เรื่องนิดเดียว ก็โกรธ หงุดหงิด ตั้งหลายวัน
ทั้งนี้เป็นเพราะ เรามุ่งแต่หาความสุขทางกาย
หาแต่ กิน กาม เกียรติ จนหลงทาง หลงโลก
จนกลายเป็นคนสะสมแต่กิเลส ไว้เต็มหัวใจ .....
ไม่ว่าการทำอะไร แม้กระทั่งเรื่อง ความรัก
ถ้ามีแต่เรื่องวุ่นๆ เครียดๆ .... เราก็ควรถอยมาพิจารณา
ถ้าเช่นนั้น เราก็ต้องมาหัดดูใจ ใส่ใจของเราบ้าง
เราอาบน้ำทุกวัน หาแต่เครื่องบำรุงผิวกาย
เครื่องทำความสะอาดกาย
แต่ไม่เคยชำระใจ ใส่ใจ บำรุงใจ ทั้งที่ใจ
มีสิ่งสกปรก เกาะที่ใจทุกวัน ....
การเข้าหาธรรมชาติ การปฏิบัติธรรม การแผ่เมตตา
จะทำให้ จิตใจอ่อนโยนขึ้น ใจเย็นขึ้น มีเมตตา
ยิ้มง่ายขึ้น กินน้อยลง ใช้น้อยลง แต่มีความสุขมากขึ้น ....
เป็นความสุข ที่ใครๆวิ่งตามหา ครับ .....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น