ทำไมเราจึงรู้สึกว่ามีก้อนแข็งๆจุกอยู่ในลำคอก่อนที่จะร้องไห้

ความจริงแล้วไม่มีหรอก แต่เกิดจากการที่ลำคอพยายามทำงานสองอย่างพร้อมกัน ตรงกลางกล่องเสียงมีช่องสายเสียงซึ่งทำหน้าที่เปิดให้ลมผ่านลงไปสู่ปอด และปิดเมื่อเรากลืนอาหารโดยมีเส้นเสียงทำหน้าที่ควบคุมความกว้างของช่องสายเสียง


เมื่อเกิดภาวะเครียดเพราะรู้สึกกลัวหรือโกรธ ร่างกายจะมีปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณคือสู้หรือหนี หัวใจจะสูบฉีดเลือดเพิ่มขึ้น พร้อมๆกับที่ปอดจะทำงานหนักขึ้น เส้นเสียงก็จะบังคับให้ช่องสายเสียงเปิดกว้างกว่าปกติเพื่อรองรับลมที่จะไหลผ่านลงไปที่ปอด เมื่อเรารู้สึกสะเทือนใจจนอยากร้องไห้ ร่างกายก็จะเกิดปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน

ความรู้สึกว่ามีก้อนแข็งๆจุกอยู่ที่คอจะเกิดขึ้นเมื่อช่องสายเสียงเปิดกว้างเต็มที่ขณะเราพยายามกลั้นน้ำตาไว้ การกลั้นน้ำตาไม่ว่าก่อนร้องไห้หรือสะอื้นก็ตามมีผลเหมือนกับการกลืน คือเส้นเสียงจะพยายามบังคับให้ช่องสายเสียงบีบตัวเข้าหากัน ดังนั้น เส้นเสียงก็จะทำงานสองอย่างพร้อมกันคือบังคับให้ช่องสายเสียงทั้งเปิดและปิดพร้อมกัน ผลลัพธ์คือเราจะรู้สึกเหมือนมีก้อนแข็งๆติดอยู่ที่ลำคอ