20 พ.ค. 2551

ยาย-หลาน คุยกัน

หลาน: ยาย..ยาย


ยาย: หา?


หลาน: ยายว่างไหมเนี่ย?


ยาย: ว่าง


หลาน: คุยด้วยคนนะยาย


ยาย: เอาสิหลานเอ้ย..นั่ง ก่อนๆ


หลาน: เอ่อ....ยายก็ลุกขึ้นสิ


ยาย: ทำไมยายต้องลุกขึ้นด้วยล่ะ


หลาน: ผมจะได้นั่งก่อนยาย..


ยาย: หา...


หลาน: ยายปีนี้ดูแก่มากเลยนะยาย..อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ..?


ยาย: เมื่อ 20 ปีที่แล้วยายอายุ 50 ไม่รู้ว่าตอนนี้มันยัง จะ
50อยู่หรือป่าวไม่ได้นับมานานแล้ว


หลาน: โห...ยาย ป่านนี้มันไม่เหลือ 9 ขวบแล้วหรอ..แล้วลูกเต้าไม่มีหรอยาย
ถึงมานั่งคนเดียวเนี่ย


ยาย: มี..


หลาน: อ้าว..แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยอ่ะ


ยาย: มีลูกชายสองคน คนหนึ่งอยู่ระยองคนหนึ่งอยู่เชียงใหม่ โน่น


ไอ้คนหนึ่งมันจะให้ยายไปอยู่เชียงใหม่...อีกคนหนึ่งจะให้ยายไปอยู่ ระยอง..


ตัดสินใจไม่ถูกไม่รู้จะไปอยู่กะใคร เนี่ย?


หลาน: โอ้โฮ..ยายนี่โชคดีจังเลย ลูกแย่งกันเลี้ยง


ยาย: โชคดีกะผีอะไรล่ะ...ก็ไอ้คนที่อยู่ระยอง..มันจะให้ไปอยู่ เชียงใหม่


ไอ้คนที่อยู่เชียงใหม่..มันจะให้ไปอยู่ระยอง


หลาน: เออ..ยาย..อย่าไปคิดมากเลย


ยาย: อายุปูนนี้ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว


โอ้ย..แข็งแรงที่ไหนกัน ตอนนี้กำลังแย่เลยว่ะ


หลาน: แย่ที่ไหนยาย..ก็เห็นแข็งแรงดี


ยาย: เดี๋ยวนี้ยายมีอาการแปลกๆ เช่น
นั่งๆอยู่เนี่ย..ถ้าลุกขึ้นปุ๊บ..มันจะยืนทุกทีเลยว่ะ


เป็นอะไรไม่รู้


หลาน: ลุกแล้วยืนน่ะมันธรรมดานะยาย..ยายเคยเห็นคนล้มทั้งยืนมั้ย ยาย..?


ยาย: ไม่เคยว่ะ


หลาน: อยากเห็นมั้ย..?


ยาย: อย่าเลย..ยายแก่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นอะไร


หลาน: อ้าว..เป็นอะไรไปเหรอยาย..?


ยาย: สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆ แล้วมันจะมีปัญหา


หลาน: มันเป็นยังงัยหรอยาย..?


ยาย: อีขาซ้ายนี่มัน...ชา


หลาน: แล้วขาขวาล่ะยาย..?


ยาย: กาแฟว่ะ..


หลาน: ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้ว ล่ะ..


ยาย: ทำไมล่ะ..?


หลาน: ถ้าปล่อยไว้นานๆมันจะเป็นโอวัลตินนะ ยาย


ยาย: อืม..แล้วพอยืนนานๆ นะ..ขาซ้ายมันจะปวด


หลาน: โอ้ย..เป็นเรื่องธรรมดายาย อายุมากแล้วนี่...มันก็ปวดสิ


ยาย: ไม่จริงหรอก..ขาข้างขวานี่ก็อายุเท่ากัน..ไม่เห็นมันปวด ละ..?


ยาย: เออ..นี่หลานรู้ป่าวมียาฝรั่งตัวหนึ่งชื่อไวอากร้า


ถ้าคนที่นกเขาไม่ขันเป็นมะเขือเผาอ่อนปวกเปียกนี่ เม็ดเดียว


กินก่อนนอนภายใน 20 นาทีเท่านั้นได้เรื่องเลย..แข็งโป๊ก เลย


หลาน: ยายรู้ได้งัย.?


ยาย: ยายลองมาแล้ว..วันก่อนแอบไปซื้อมา เม็ดนึง จะเอามาให้ตากิน


แต่ยายไม่กล้าบอกตาตรงๆ เพราะคนที่ นกเขาไม่ขันนี่ เขาจะอาย


จะรู้สึกว่าเสียเชิง ชาย ยายเลยนั่งคิดว่า เอ..จะเอาให้ตากินยัง งัยดี


พอดีวันนั้นแกอยากกินผัดไท


ยายนึกออกเลยเอายาบดจนละเอียดแล้ว โรยในจานผัดไท


ยกไปให้ตากิน


พอวางบนโต๊ะเสร็จยายก็แอบ ดู


หลาน: เป็นงัยยาย..ได้ผลมั้ย..?


ยาย: ได้ผลกะผีอะไรล่ะ


ตามันไม่ยอมกินผัดไท


หลาน: อ้าว..ทำไมล่ะยาย..?


ยาย: ก็เส้นก๋วยเตี๋ยวผัดไทมันแข็งโด่ ทั้งจานเลย???


หลาน: แล้วตาเป็นงัยบ้างล่ะครับ..สุขภาพแข็งแรงดีไหม..?


ยาย: เดี๋ยวนี้แย่ว่ะ ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง


หลาน: อ้าว..ทำไมล่ะยาย


ยาย: วันก่อนบ่นว่าปวดหัว..มีไอนิด หน่อย..ยายเลยให้ไปหาหมอ


หมอเล่นซะหมดแรงไป เลย....


หลาน: เอ๊ะ..หมอเค้าทำไร..ตาถึงหมดแรง??


ยาย: หมอมันชุ่ยว่ะ..พวกหมอเดี๋ยวนี้ไว้ ใจไม่ค่อยได้..


พอตรวจเสร็จให้ยามากิน มันเขียนฉลากยาหวัดๆ เช้าเม็ด..กลางวันเม็ด..เย็นเม็ด..


ตาแกหูตาไม่ค่อยดี..พอเขียนหวัดๆ แกอ่านไม่ชัด


เห็นม.ม้าเข้าใจว่าเป็นย.ยักษ์..ก็ ล่อซะสามเวลาเช้า..กลางวัน..เย็นเลย


ยาย: ตอนนี้นอนแผ่หราลิ้นห้อยอยู่ที่บ้าน


หลาน: อ้าว..แล้วทำไมยายไม่บอกล่ะว่าอ่านผิด


ยาย: ยายบอกแล้วมันไม่เชื่อ...มันไม่เชื่อยาย..แต่มันเชื่อหมอ


เมื่อเช้านี้เห็นว่าไปหาหมอมาอีกแล้ว


หลาน: หมอว่างัยล่ะยาย..?


ยาย: มันบอกหมอว่า..พอกินยาหมอ..ไม่รู้เป็นไรมันหมดแรง..อาการไข้ก็ยัง
ไม่ดีขึ้น...


หมอถามว่า....


เพิ่มก่อนนอนอีกสักครั้ง ไหม????


ยาย: หลานเอ้ย...


หลาน: จ้ะยาย...


ยาย: คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน


หลาน: จ้ะยาย


ยาย: หลานเอ้ย...


คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอด ทน


หลาน: จ้ะยาย


ยาย: หลานเอ้ย..


คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอด ทน....


หลาน: โอ้ยรู้แล้ว...พูดซ้ำซากอยู่นั่นแหละรำคาญ


ยาย: ไอ้หลาน....เอ็งนี่ช่างไม่มีความอดทนเอาซะเลย


ยาย: นี่เอ็งเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรม มั้ย


หลาน: เชื่อสิยาย เขาบอกว่า...ถ้าเราฆ่าไก่...เราจะเกิดเป็น ไก่


ยาย: ถ้าเราฆ่าวัว...เราจะเกิดเป็นวัว


ถ้าเราฆ่านก...เราจะเกิดเป็นนก


หลาน: ยาย....เห็นทีผมจะต้องฆ่าคนซะแล้วยาย


หลาน: เออ..ยาย..ฉันจะเปิดร้านใหม่ล่ะยาย..ยายช่วยไปอุดหนุนฉันหน่อยนะยาย..


ฉันอยากให้ยายไปอุดหนุนเป็นคนแรกเลย...


ยาย: โอ้ยไม่มีปัญหา..เรามันคนกันเอง


เออ..ว่าแต่..แกจะเปิดร้านอะไรล่ะ???


หลาน: ร้านขายโรงศพจ้ะยาย


ยาย: อ้ายเวร...ปากไม่เป็นมงคล..เอ็งจำ ไว้เลย


ข้าจะไม่เหยียบเข้าร้านเอ็งจนวันตาย..


หลาน: ถ้าถึงวันตายแล้วอย่าลืมมาอุดหนุนนะยาย


ยาย: นี่ๆ..ยายก็มีหลานชายอยู่คนหนึ่ง... กำลังเรียน....เป็นเด็กดีเหลือเกิน...


เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดยาย...พอยายจะเอาชามไปล้าง...หลานชายมันเข้ามา ห้าม


มันบอกว่า'ยาย...วันนี้เป็นวันเกิด ยาย...ยายอย่าล้างชามเลย..'


หลาน: แหม..เป็นเด็กดีจิงๆเลยนะหลานยาย เนี่ย


เออ...มันบอกกองเอาไว้ก่อน...พรุ่งนี้ค่อยล้าง


ยาย: ยายอยู่นานไม่ได้หรอกไอ้ หนู


หลาน: อ้าว...ทำไมล่ะยาย???


ต้องรีบไปล้างจาน??

ไม่มีความคิดเห็น: