17 ต.ค. 2550

ข้อแตกต่างระหว่างการคิดแบบ Focus ที่ปัญหา และ Focus ที่ทางออก

เรื่องที่ 1

เมื่อองค์การนาซ่าได้เริ่มปล่อยจรวดเพื่อการสำรวจอวกาศ
พวกเขาพบว่า ปากกาไม่สามารถ
เขียนได้ที่แรงโน้มถ่วงของโลกเท่ากับ
น้ำหมึกไม่สามารถไหลออกมาที่กระดาษที่ต้องการเขียนได้
การแก้ปัญหานี้ได้ใช้เวลาราว 10 ปี
และได้ใช้เงินมูลค่า 12 ล้านดอลล่าห์(480 ล้านบาท)

พวกเขาได้สร้างปากกาที่สามารถใช้งานได้ที่แรงโน้มถ่วงเป็นศูนย์เขียนแบบ
หรือเขียนที่ใต้น้ำได้สามารถ เขียนได้ไม่ว่าสภาพผิวเป็นเช่นไร
รวมทั้ง ผิว crystal และที่อุณหภูมิช่วงต่ำกว่าจุดเยือกแข็งจนถึงที่ มากกว่า
300 องศาเซลเซียล ได้

ด้วยปัญหาแบบเดียวกัน
ทางรัสเซีย ใช้ "ดินสอ" เขียนแทน ครับ


เรื่องที่ 2

หนึ่งในเรื่องที่นิยมใช้ในการสอนที่ประเทศญี่ปุ่น
ได้แก่เรื่องของการเกิดปัญหาที่ว่าสบู่ที่ลูกค้าซื้อไม่มีสบู่มาด้วย
คือได้แต่กล่องเปล่าๆมา เรื่องนี้มาจาก
บริษัทยักษ์หญ่ในการผลิตเครื่องสำอางของญี่ปุ่น
ได้รับการร้องเรียนจากทางลูกค้าถึงปัญหาดังกล่าว

ทางด้านวิศวกรที่รับผิดชอบ
ได้แก้ปัญหาโดยการสร้างเครื่อง X-ray
เพื่อการตรวจดูว่าภายในของกล่องสบู่ มีสบู่หรือไม่
และเพื่อการนี้ก็ได้ให้คน 2 คนคอยเฝ้าที่จอ
เพื่อดูให้แน่ใจได้ว่าไม่มีการหลุดของกล่องที่ไม่ได้บรรจุ สบู่ไป
แน่นอนว่าคน 2 คนที่ดูจอมอนิเตอร์คงไม่สนุกในการทำงานนี้เท่าไหร่

ด้วยปัญหาเดียวกัน พนักงานหน้างานที่บริษัทเล็กแห่งหนึ่ง
เขาไม่ได้แก้ปัญหาโดยการสร้างเครื่อง X-ray
แต่สิ่งที่เขาทำได้แก่ การไปซื้อพัดลมที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม
แล้วนำมาเป่าที่รางสายพานขณะที่กล่อง สบู่วิ่งผ่าน
กล่องที่ไม่ได้บรรจุสบู่เมื่อถูกลมก็จะปลิวออกนอกสายพาน ลำเลียงเอง

ไม่มีความคิดเห็น: